Een beetje vriendschap heeft nog niemand gedood.

Dat films over leven en dood niet altijd alleen maar serieus hoeven te zijn, maar ook vol met humor kunnen zitten wordt weer eens bewezen met "Me and Earl and the Dying Girl" uit 2015 van regisseur Alfonso Gomez-Rejon.
De zeventienjarige Greg ( Thomas Mann ) is bijna klaar met High School die hij zonder kleerscheuren is doorgekomen door zich bij iedere sociale groep te voegen zonder ook maar echt vrienden te maken en er bij te horen. Met zijn enige vriend Earl ( RJ Cyler ), die hij zelf collega noemt maakt hij parodiefilms van bekenden klassieke films. Tot hij op een dag door zijn moeder gedwongen wordt om vrienden te worden met Rachel ( Olivia Cooke ), een meisje uit de klas waarbij leukemie is geconstateerd.
De film zit vol met prachtige een visueel aantrekkelijke long takes, waarbij soms verschillende emoties door de acteurs worden gespeeld, of verschillende tijdsbestekken worden weergegeven. Mann en Cooke zetten volledige karakters neer, die goed tot uiting komen in de film zonder er al te veel achtergrond verhaal aan te koppelen. De emoties die ze doorgaan zijn zeer realistisch en herkenbaar. Er is een juiste combinatie gevonden tussen de zware thema's en de lichtere benadering. Dit is geen grote bioscoopfilm, maar voor arthouse liefhebbers zeker een aanrader.