Ik heb nu al vergeten wat ik vroeger voor je voelde

'How happy is the blameless Vestal's lot! The world forgetting, by the world forgot. Eternal sunshine of the spotless mind! Each pray'r accepted, and each wish resign'd.' Een citaat van Alexander Pope's "Eloisa to Abelard," dat de basis is van de tweede speelfilm van regisseur Michel Gondry (Human Nature, Be Kind Rewind) en schrijver Charlie Kaufman (Being John Malkovich, Adaptation). Wat zou jij doen als je hoorde dat je vriendin jou letterlijk uit haar geheugen heeft gewist? Joel Barish (Jim Carrey) besluit dat hij zijn vriendin Clementine (Kate Winslet) ook zal wissen uit zijn eigen geheugen, maar terwijl dit gebeurt komt hij tot de conclusie dat hij haar helemaal niet wil wissen. "Eternal sunshine of the Spotless mind" is een wonderlijke film in elk opzicht. Het acteerwerk is op een zeer hoog niveau. Jim Carrey is nog steeds heel erg onderschat als een serieus acteur, maar houdt zich ijzersterk in deze film. De visuele creatie van een geheugen dat gewist word, is iets wat we normaal alleen in dromen zien en het verhaal is zo goed geschreven en aangepast aan de beelden dat het een ware lust is voor het oog en de hersenen tegelijk. Echt een film die je keer op keer kan bekijken en je blijft nieuwe dingen ontdekken.